Ek o Mahout

Ek naceu fai xa 24 primaveras nas lonxanas terras de Surín, no suroeste de Tailandia non moi lonxe do borde de Camboia e tamen Laos.
Que o destino deste rapaz estaría ligado os elefantes era fácilmente predecible dada a tradición familiar, na que os seus membros viñan exercendo o oficio de "Mahouts" durante alomenos 7 xeracións. E coma non podía ser doutro xeito, efectivamente ise foi o seu destino.
O Mahout é a persoa que se adica profesionalmente ó cuidado e entrenamento dos elefantes, chegando a ter entre ambos unha relación moi estreita dada a lonxevidade distes inmensos paquidermos. Os mais afortunados e mellor tratados poden acadar unha idade de ata 80 ou 90 anos, polo que moitas veces é o elefante o que ve morrer antes ó seu mahut.
Ek é o pequeno de 5 irmaos sendo él o único varón, ó que Buda, ademais de "bendecilo" co seu sexo, tamén lle quixo otorgar unha intelixencia extraordinaria. Tan só poido ir a escola ata idade dos 17 anos. O seu tio Tata, Mahout xefe dos 5 elefantes que temos no centro, xa lle tiña conseguido unha plaza tanto a Ek coma ó seu curmán Joy dende facía xa tempo, polo que a pesar da lonxanía da sua cidade non poido negarse. O soldo non é moi bon, xa que Tata raramente lles paga mais de 4000 Bats ó mes (menos de 100 euros), mais Ek non lle pide moito mais á vida; Ter para o tabaco, unha cervexa "Singha" á noitiña, xa mercou unha moto de segunda mao e ademais ten bastante tempo libre, ainda que o de levantarse ás 6 da mañán 6 días á semán non lle gosta tanto. Sen esquecerse ademais de que Ek sabe que os animais están ben tratados, e a él danlle cama e comida e está en contacto con mozos e mozas de todo o mundo cos que pode practicar Inglés e aprender cada día. Falar Inglés é un dos seus soños e non lle falta moito para acadalo. Ten un potencial extremo para os idiomas e unha memoria de "elefante", nunca mellor dito.
O peor é atura-lo teimudo do seu tio Tata e ter á familia e amigos a 700 Km de distancia.
Mais por sorte, e logo de 7 meses sen apenas contacto coa súa xente, Ek vai desfrutar das súas primeiras vacacións. 10 días a finais de Marzo para visitar á súa xente en Surín e desfrutar dos seus 4 sobriños na casa familiar onde viven as súas 4 irmás, as que tamén son Mahuts, cos seus respectivos maridos. Unha mágoa que os pais de Ek xa non poidan ver medrar ós seus 4 netos posto que xa finaron os dous de maneira prematura fai 3 e 5 anos respectivamente.

---------------------------------------------------------------------------

Nista última semana Ek estase a converter no meu gran compañeiro. Sempre andamos pendentes dos turnos dun e doutro para poder charlar un anaco e compartir un petillo de liar "Golden Virginia" dos meus que tanto lle gustan, e un chupito de augardante de caña de azúcar. Ás veces almorzamos xuntos unha desas pegañentas pastas de arroz e coco cocido e mallado con froitas que nunca antes vira, e á noite sempre se pasa pola casa dos voluntarios sen apenas facer barullo para non chamar a atención para irmos xuntos na súa moto a tomar unha cervexa á aldea.

As nosas vidas son moi distintas pero hai algo que nos une que é o respeto mutuo e o feito de que a él tamén lle gostaria ser pai de dous fillos. Unha nena e un neno.
Pase o que pase, faga o calor que faga e sexa coma sexa a xornada de traballo que teñamos, non deixei de ver sorrir a Ek nin un só segundo. A vida e moi curta coma para perder un só instante dela preocupándose, enfadándose ou sufrindo sen motivo.
Vese que Ek tamén gosta de celebrar cada día que pasa.

Hoxe é Domingo, día de feira nocturna na vila. Duchareime e irei ver que anda a facer Ek.
Haberá que ir festexar que seguemos vivos.