Rutina

Coa familia xa de volta por terras herculinas, retomamo-la rutina do Lia a Día sen sobresaltos e coa fermosa primavera ameazando a golpe de tacón e minisaia.
Bendita Luz!

E tirando unha vez mais da vena Garea, hoxe non podo mais que recomendarvos un par de blogues que me tocan o apelido. O blogocornio amplía a súa riqueza de talentos anónimos coa aportación dende o rico e productivo "Valle de Mesoiro" de mais carnaza informativa.

Meu primo José, e a pesares de que moitos creían que él non daría feito nada de nada, aparece no blogomillo co seu ameno e agradable proxecto "JOSÉ NO DA". Interesante proposta na que vos podo asegurar que non vos ides aburrir e na que atoparedes recomendacións, xogos, trucos e unha delicada selección dos videos mais frikis e bizarros da rede, sempre co permiso de David Husqvarna, por suposto.

Para darnos a benvida José proponnos facer un exercicio de sinceridade e anímanos a recoñecer unha das verdades divinas da rede de redes. Abride os corazóns, xuntade as vosas mans, e cantade todos xuntos as nosas alabanzas.



E tamén dende a factoría Mesoirense chéganos un proxecto dunha andaluza afincada en Galicia, por certo con matrícula de honra no aprendizaxe da nosa lingua nai, que como non, ten cousas que contar e non quere perder a oportunidade de facelo a través desta gran ferramenta que é o Blogomillo, tamen chamado Blogocornio na súa vertiente mais tenebrosa. ¡Bravo Irene!
En Irene atoparedes de todo. De seguro cada entrada será sempré imprevisible e distinta da anterior. Do estado anímico desta perla do mediterráneo, dependerá en gran medida o asunto a tratar no seu espazo. Atrevédevos a descubrilo. O que de seguro non vai faltar é a boa música, como se pode comprobar nunha das entradas de Irene, que nos daba unha calurosa benvida tal que así:



E precisamente do Blog de José, no que aparecía unha lista de xogos de rede, empecei a crear unha sorte de Aldea no mundo virtual de TRAVIAN. Xa sabedes que eu non vos entendo moito de xogos, polo que non vou entrar a valoralo, pero non debe estar mal cando ata eu soupen manexalo. Evidentemente non é un xogo de pachanguear 10 minutos e deixalo, se non que precisa dunha adicación diaria, mais pode ser calificado como ameno e simple. Como vos decía, Travian é un xogo que introduce ó xogador nun mundo virtual con miles de xogadores gobernando unha aldea, que tes que ampliar. Animádevos a descubrilo por vos mesmos.


Unha aperta a todos. Ata pronto.
Desfrutade da rutina. ¡¡Seguimos vivos!!