miércoles, junio 06, 2007

PACHAMAMA. Terra Nai.


O 5 de Xuño de cada ano celébrase en todo o mundo o "Dia Mundial do Medio Ambiente". Este día foi establecido pola asemblea Xeral das Nacións Unidas dende 1972, sendo un dos principais vehículos, segundo a O.N.U, para estimula-la sensibilización mundial en torno ó medio ambiente.
Todo isto é puro Marketing.
Non creo nas Nacións Unidas, que non son tal. Non son mais que un grupo de paises que debendo representar a unha maioria, axeónllanse ante o poder dun grupo minoritario de 8. E ista é a bandeira democrática que impoñen nos paises que interesan. Ou te das a volta e fas que che caeu algo ou te invado. Ó carallo!!
Esta organización, que non foi quen de parar por exemplo unha das inxustizas mais clamorosas deste novo século (invasión de Iraq, alguén se lembra?) non serve para nada. O poder do cambio non reside nas nacións. Reside nas persoas. E nin así.

Pois esta organización con tanto peso moral, ven a tocarme a conciencia cada 5 de Xuño contándome que hai que ser bos, e que teño que cambi-la bombilla do salón por unha de baixo consumo.
Si é que a culpa de todo é miña. Estou acabando co planeta Terra. Como podo ser tan miserable?.

Ogallá algunha vez a O.N.U decida inverti-la tendencia e adique 364 días ó ano ó medio ambiente e o 5 de Xuño a destroza-lo medio e mirarse para o ombligo.
O poder do cambio virá o día en que o ser Humano recupere o Respeto Ancestral e se axeonlle civilizadamente ante o poder da PACHAMAMA, que culturas anteriores souperon interpretar, e non ante 8 miserables nacións usurpadoras da utopía. Que triste non fiarse xa de ninguén. Maldita MENTIRA.

A partir de aquí, a xente tira por onde quere ou por onde pode. "A MACACO y sus amigos" deulles por aquí:


Tamén o saben facer ó vivo.
Para min, logo de concederlles o premio paraugas de Ouro á mellor actuación do festival Viñarock de Benicassim, a discografía deste artista é mais que recomendable. Este tema pertence ó disco Ingrávitto.


A OUTROS pola contra deulles por acolá:


Mentirosos. Xamais poderemos esquecernos.


Este asunto está coordinado. Se piensa que el fué-el se está enfriando. Salen unos pequeños hilitos , regueros solidificados, con apariencia de plastilina en estiramiento vertical.
¿Estiramiemto vertical?.
Me cagho na cona que te botou. (Era con B ou con V...juás?)


E a MIN, dame pola paranoia de sempre:


A hipótese do botón do fin dos humanos.
É o mínimo que a Pachamama merece. Outra oportunidade. Hipótese que me fai sentir un pouco Brad Pitt en 12 monos (xa me gustaría) e que espero que vos deixe un anaco pensando, porque si eu o faría (Que o faría) pode haber mais coma min, o cal indica que podería pasar de hipótese a Teorema.
E se o que buscas é a Deus, pon una semente na terra e verás.

Extinción e a única solución!!



A Manfred Gnädinger IN MEMORIAM
Baviera 1936
Camelle Decembro 2002

MAN DE CAMELLE
Que morreu de pena rogando; "Yo decir que esto no debe limpiarse nunca...Porque Hombre no querer a Hombre, ni a mar, ni a peces ni a nada..."
Mágoa que Manfred xa non poida decir aquelo de "Seguimos Vivos".
Descansa en Paz.

13 comentarios:

citizenerased dijo...

Está claro que somos o cancro do planeta.que cancro? somos unha plaga en toda regla.E por suposto que EXTINCION É A ÚNICA SOLUCIÓN.
É un tema moi complexo que merece a pena ser tratado xa que ás veces tan só con pensar de maneira altruísta no planeta no noso día a día fai que fagamos un mundo,dentro do vertedoiro no que o temos convertido,un pouco mellor.

citizenerased dijo...

Recordemos algo :

http://centros5.pntic.mec.es/ies.arzobispo.valdes.salas/alumnos/litera/indio.html

A lareira de Santiso dijo...

Se eu fose alguén con capacidade para valorar... un dez, Fiz! Un dez polo teu xeito de pensar, pola exposición, pola maneira que tes de remexer nas conciencias!
Unha aperta gorda

Anónimo dijo...

Somos unos "destructores"..., éche ben certo, e véxolle pouco amaño, a ver, a ver....
Por certo onte nun programa da TVG no horario de 9.30 a 10.00 que fala de bichos e de animais nunha das entrevistas de rúa vimos ó noso heroe Amiguete falando de ovellas e carneiros ó mais puro estilo Nejreira ou Rapavera. Non sei si se dara sacado da webe da crtvg pero é outra "muesca" mais no curriculum do hermanísimo ou como diria Pájaro de Portocelo hermanismismismazo.
Veña un saúdo e coidademe aljo a terriña que estache enferma abofé.

Anónimo dijo...

En efecto, uno de los modos de control favoritos del "Sistema" es dirigir el sentimiento de culpa de la masa. Realmente solo somos culpables de una cosa: Seguirles la corriente.

Lo que está hundiendo el planeta no es dejar bombillas encendidas o tener el grifo abierto mientras te lavas los dientes. Lo que de verdad jode es depender del coche para todo lo qe no sea sacar la basura, cambiar el móvil y otros cachivaches cada año porque sale algo más moderno, ir al McDonalds y dejar una montaña de papeles, vasos de cartón y cubiertos de plastico detrás de la "comida", comprar tonterías en Zara y derivados y tirarlas dos meses despues..., en resumen, sin consumismo salvaje, la biosfera resistiría un poco más, pero eso no conviene.

Anónimo dijo...

LA VOZ DE GALICIA | 1
E n pocas ocasiones he palpado
el desprecio como en esta. El
desprecio hacia Galicia y sus
gentes marineras y el desprecio hacia
el mar. No es nada nuevo. España
puede presumir de una ceguera histórica
singular que se materializa en
una desatención e indiferencia hacia
la cultura marina. Pese a ser una potencia
del mar y uno de los países
europeos con más kilómetros de costa,
desde Madrid siempre se vieron
los asuntos marineros como cuestión
de segundo orden. Ese atávico desprecio
puede tener su origen en la
derrota de la Armada Invencible de
Felipe II, y desde entonces nuestra
historia, salvo en Lepanto, estuvo
surcada de gloriosas derrotas. La última
la estamos todavía padeciendo:
se llama Prestige.
España escribió una de sus gloriosas
páginas gracias al mar: el descubrimiento
del nuevo mundo, de América.
El océano fue el camino. El mismo
camino por el que entraron tesoros
y riquezas. El mismo camino por
el que aprendimos a navegar y faenar
en los siete mares. El mismo camino
que hace que desde el norte de
Tasmania hasta Tierra de Fuego, desde
Terranova al Índico, siempre haya
habido españoles, y especialmente
gallegos, tripulando o gobernando
barcos.
Pese a esa ancestral relación de
España y de Galicia con el mar, los
gobiernos de Madrid siempre le dieron
la espalda. Felipe González y su
ministros negociaron de manera lamentable
los acuerdos de pesca y
desmantelaron los mejores astilleros
del mundo. Ahora, José María
Aznar acaba de dar una
muestra más de esa displicencia
contumaz y vesánica:
la marea negra apenas si le
ocupa, hasta el ministro de
Medio Ambiente llegó siete
días tarde.
A Galicia ha llegado tarde
todo, y algunas cosas ni han
llegado. Después de sufrir siete
-se dice pronto: siete- de
los once mayores desastres
marítimos de Europa en los
últimos treinta años, se encuentra en
las mismas condiciones de abandono
que padecía al principio. Ni remolcadores
con suficiente potencia
para arrastrar moles como el Prestige
o mucho mayores; ni recursos en tierra
para prevenir la contaminación o
eliminarla cuando se produzca; ni
sistemas de vigilancia e intervención
eficientes; ni protocolos de actuación
para impedir el caos de las improvisaciones.
Ni tampoco ideas claras en
los políticos que tienen que tomar el
mando en caso de crisis.
Si el mar importase algo a España,
no habría que soportar el bochorno
de ver cómo se destroza en diez minutos
un avión que cuesta 72 millones
de euros, mientras en la costa gallega
ni siquiera se reúnen suficientes
palas para limpiar la arena.
La situación geoestratégica de Galicia
constituye un privilegio. Los gallegos
son los primeros en valorarlo
así. Pero ese beneficio lleva aparejada
su carga. A sólo veinticinco millas de
la costa circula diariamente el tráfico
más letal que se pueda encontrar en
Europa, con
decenas de buques
que
transportan
sustancias altamente
contaminantes.
Es
suficiente motivo
para no
mantener la
indefensión
por más tiempo.
Galicia
debe estar preparada
para afrontar tragedias como
la que estamos viviendo, y debe esperar
del Gobierno una mayor implicación
de sus efectivos, incluida la
Armada, que ha tenido siempre -y
debe mantener- una cabeza estratégica
en Ferrol. Ni los recursos de la
Marina ni la experiencia y el talento
de sus oficiales e ingenieros fueron
movilizados esta vez.
Incomprensiblemente, un pueblo
noble y leal como el gallego se ha visto
desamparado en esta tragedia, e
incluso engañado. La Voz de Galicia,
comprometida con él desde hace
120 años, no podía mirar para otro
lado. Se propuso y consiguió, desde el
primer día, liderar la información sobre
la catástrofe, y expresar en sus
páginas la crudeza de los hechos, sin
paños calientes ni más obediencia
que a la verdad. Fruto de ese compromiso
es esta publicación, concebida
para entender hoy la magnitud
de la catástrofe y para mantener en
el futuro la memoria bien fresca. Esa
es la única manera de aprender de
los graves errores del presente.
DESPRECIO
E INDEFENSIÓN
BIEITO RUBIDO RAMONDE
Director de La Voz de Galicia
Después de
sufrir siete de
los once
desastres
marítimos de
Europa, Galicia
se encuentra en
las mismas
condiciones de
abandono

TIÑA ESTA NOTICIA NA CASA.DEIXOA PARA TI.
UNHA APRETA.

Anónimo dijo...

A O DA NOTICIA FUN EU
COCHE

Anónimo dijo...

Non quero ser augafestas pero hoxe andaba Amiguete por Melide, ellos se lo pierden....

airen dijo...

Sí señor, me ha gustao mucho esta última entrada y, pudiendo pekar de negativa, estoy totalmente de akuerdo contigo; no solo pienso ke el hombre es lobo para el hombre, sino que encima andamos jodiendo a la pachamama.
un besazo y nos vemos en breves

pepetrola dijo...

Extinción, abofe que é a solución!!!

Trón, que pena que haxa crianzas e que nos joda traballar pola estinción, senón eu si que sería como Brad Pitt en Doce Monos.

Non lle vexo saida a esta merda e son totalmente pesimista. Aínda sen saber que o 5 de Xuño erá o día do pouco e viciado medio ambiente que nos queda, eu estiven a debatir no foro amigo dos beerguardians sobre a merda que é a Globalización, principal causa xunto cóa humanidade (promotora da Globalización) da destrucción do planeta. Deixoche o enlace aquí por se che interesa:

http://www.beerguardians.com/index.php?option=com_smf&Itemid=73&topic=333.msg4949#new

Por certo, o outro día vin na tele a your brother, pero ata pensei que non o era, dixen eu, "Carallo, como se parece ese tipo a Amiguete!", e ahora resulta que o era. XDDD Mirao ti a él, falando de carneiros. XDDDDD

Veña, un saúdo e a seguir vivos, trón! ;)

FIZ dijo...

Gracias a TODO@S por Seguiren ahí.

Vouvos deixar medio abandonados ata o día 21.
De novo a Plana Maior de Lia a Dia desplázase a pasar unhos merecidos días de ¿descanso? a terras Galegas.
A moitos de Vos agardo vervos en persoa se chegamos vivos.

UN BICAZO

citizenerased dijo...

ok.Mira en Heathrow,ou no aeroporto que sexa a ver se dás conseguido esa revista.Gracias.See ya

pepetrola dijo...

Pois a ver logo se nos vemos pola terra, aínda que eu ando cos preparativos do Monsters e non sei se me pasaréi por Melide. Pero se me paso a ver se hai sorte e nos vemos in person.

Un saúdo e boa viaxe.